نزدیکی همسران چه تاثیری روی رابطه کلی زوج ها می تواند داشته باشد و وآیا بلعکس این موضوع صدق می کند:
نزدیکی در حالت کلی بین دو دسته از افراد صورت می گیرد: گروهی که صرفا می خواهند نزدیکی را تجربه کنند و کسانی که در یک رابطه عاطفی بر پایه احترام و علاقه دوجانبه هستند و می خواهند نزدیکی را به عنوان بخشی از این رابطه تجربه کنند.
ما در مورد گروه دوم صحبت می کنیم چون مشکلات جنسی را می توان در یک بستر عاطفی مورد بررسی قرار داد و حل کرد و هر دو طرف به دلیل پایبندی که به یکدیگر و رابطه مشترکشان دارند متعهد هستند که مشکل را بر طرف کنند.
در این فرایندمعمولا دو نفر با هم آشنا می شوند، با هم وقت می گذرانند و تجربیات مشابهی پیدا می کنند. این ها باعث بوجود آمدن حس نزدیکی و اعتماد بین زوجین می شود و زوجین به این سمت کشیده می شوند که نزدیکی را هم به عنوان بخشی از رابطه شان با هم تجربه کنند. اما ممکن است در همان اول کار به مشکلاتی برخورد کنند. از جمله اینکه یکی از طرفین آمادگی لازم را نداشته باشد. یک نفر و یا هر دو طرف از برقراری ارتباط جنسی واهمه داشته باشند. تصورات نادرست و یا الگوهای غیر واقعی در ذهنشان باشد. از بدن خود و یا شریک جنسی شان شناخت کافی نداشته باشند و ندانند که اصلا از کجا شروع کنند و غیره.
در فرهنگ ما ایرانیان و کشورهای همجوار اکثر افراد نزدیکی را پس از ازدواج تجربه می کنند ( مخصوصا خانم ها). در این صورت ممکن است زوج با بستن قرارداد ازدواج فکر کنند که حتما در بار اول باید نزدیکی را تمام و کمال تجربه کنند و خود این موضوع فشار روانی خیلی شدیدی را به طرفین وارد می کند.
بر اثر همین فشار روانی افراد نمی توانند رابطه راصحیح و با لذت برقرار کنند. این مسئله خاطره تلخی برایشان می شود (مخصوصا برای خانمها) و ممکن است به توانایی جنسی خودشان شک کنند (مخصوصا آقایان). همین موارد باعث می شود از نزدیکی زده بشوند و مشکلات دیگری در رابطه زناشوییشان از همین یک تجربه بوجود بیاید.
ترس از برقراری ارتباط جنسی برای همه وجود دارد اما با شدت های متفاوت. ترس از اینکه بعد از مدت ها یک نفر دیگر می خواهد نقاط خصوصی بدنشان را مشاهده و لمس کند. برای خانم ها استرس از اینکه کاری را می خواهند انجام بدهند که در تمام عمر از آن دور بوده اند و حالا صرفا بخاطر صیغه عقد تمامی موانع باید برداشته بشود و بدنشان را باید در اختیار شخص دیگری قرار بدهند. برای آقایانی که برای بار اول این اتفاق را تجربه می کنند،استرس از این وجود دارد که آیا می توانند به عنوان یک مرد سرافراز از این امتحان بیرون بیایند و یا خیر. به همین دلیل این رابطه باید به آرامی پیشروی کند.
نفراتی در نزدیکی شان موفق هستند که این اطلاعات را داشته باشند:
1.آگاهی خوبی از بدن خود و نفر مقابلشان دارند.
2. اطلاعات لازم برای انجام رابطه جنسی صحیح را دارند.
3.نحوه محافظت از خودشان را چه از لحاظ روانی و چه از لحاظ جسمانی می دانند.
4.آگاهی لازم از روحیه همسرشان را دارند که بتوانند با او به راحتی و بدون استرس از اینکه مورد قضاوت قرار بگیرند.احساسات و عواطفشان را با هم در میان بگذارند. بتوانند درخواست کنند که نزدیکی در شرایط بهتری و یا در وقت مناسب تری انجام بشود. با صحبت کردن، از یکدیگر در مورد بدن یکدیگرو اینکه چه کاری برایشان لذت بخش و یا ناخوشایند است آموزش ببینند.
5. بهترین راهنما در مورد مسائل جنسی مخصوصا در مورد کلیات و آن، منابع موثق آموزشی است. پس از آن شخص می تواند بنابر خواست و یا نیاز خود و یا شریک جنسی اش جزئیات رابطه را شکل دهد. فیلم های مبتذل و سایت های اینترنتی که به موسسه خاصی وابسته نیستند می توانند جزو گمراه کننده ترین منابع جمع آوری اطلاعات در این شرایط باشند.